Lundi er einn af minni svartfuglum og er jafnframt sá algengasti. Hann er 26- 29 cm á lengd og þyngd hans er 500g. Lundinn heldur sig á grunnsævi á sumrin. Hann verpir í byggðum í grösugum eyjum, höfðum og brekkum ofan við bjargbrúnir eða í urðum undir þeim. Lundinn er farfugl og stærstu byggðirnar eru í Vestmannaeyjum. Lundinn er afar merkilegur fugl, hann flýgur á sjó um veturna en um vorin kemur hann á land til að verpa. Lundin er algengastur við strendur Íslands og talið er að 60 prósent af öllum stofninum verpi við Ísland en honum fer fækkandi. Ein af hverjum átta fuglategundum í heiminum er í útrýmingarhættu og lundinn er einn af þeim. Lundastofninn hefur aldrei mælst minni. Miðað við stofnstærðina árið 2002 hefur stofninn minnkað frá aldamótum um u.þ.b. 40 prósent og ef fækkunin heldur áfram gæti stofninn minnkað um 90 prósent á næstu fimm áratugum. Lundanum fækkar vegna loftslagsbreytinga, þegar loftslagið hitnar, hitnar sjórinn og þá verður sílaleysi. Vegna fæðubrestsins og búsvæðaröskunarinnar fær fuglinn ekki nóg að borða og nýju lundakynslóðirnar deyja.
Við tókum viðtal við Kjartan Magnússon, áhugamann um lunda og lundaveiðar. Hann fæddist árið 1927 sem gerir hann 92 ára gamlan. Hann byrjaði að stunda lundaveiðar með afa sínum þegar hann var 10 ára. Oddur, afi hans, átti land nálægt Stykkishólmi og þar byrjaði Kjartan að hafa mikinn áhuga á Breiðarfirði. Seinna árið 1970 keypti hann Jónsnes sem er land á Breiðarfirði og stundaði þar mikið af lundaveiðum. Það voru samt aldrei neinar ofveiðar hjá þeim og þegar lundastofninum tók að fækka þá drógu þeir fljótt úr veiðunum. Þegar þeir hættu að veiða lunda breyttist vinnan, þeir fóru að hugsa meira út í refina, tófurnar og grásleppuna. Kjartan veiddi lundana með háfi sem þeir bjuggu til sjálfir. Þeir bjuggu til háfinn úr bambusskafti og því stærri og sterkari sem þú varst því lengra var skaftið þitt. Háfurinn var mjög þungur og var að minnsta kosti 5 metrar að lengd. Það reyndi mikið á að veiða lundana. Kjartan hamfletti síðan lundana með því að taka hausinn, fæturna og vængina af og var hann síðan steiktur á pönnu og matreiddur í heilu lagi. Kjartan sagði að lundinn værir ekki góður heldur mjög góður. Hann lærði lundaveiðar frá afa sínum og seinna kenndi Kjartan síðan barnabörnum sínum aðferðina. Lundaveiðar hafa gengið í gegnum kynslóðir í fjölskyldu hans en núna er enginn sem stundar þær lengur. Kjartan telur að lundanum hafi fækkað vegna fæðuskorts. Það var mjög áhugavert að tala við Kjartan og fá að vita meira um lundann og lundaveiðar.